Na przód ku spełnieniu marzeń!

Matury w koło, a ja z tą przerażającą wizją, że to już za rok. Boję się. Nie jest źle. Uczę się bardzo dobrze, ale mimo wszystko boję się, że to za mało. Boję się, że ogrom nauki mnie przerośnie, że lenistwo weźmie górę. Boję się, że nie zdążę przygotować się tak świetnie, jak bym tego chciała. Moje marzenia leżą w moich rękach. Teraz tylko ode mnie zależy jak nimi pokieruję i czy znajdę w życiu szczęście. 

Po maturze z chemii spotkałam się z wieloma komentarzami. Jedni twierdzili, że była okropnie trudna, drudzy, że było całkiem ok. Było też coś, co stało się moją inspiracją. Kingę nie zagięło nic. Z uśmiechem na ustach opuściła salę. Tak, ciężko na to pracowała, jednak opłaciło się. Ja również chcę za rok wyjść roześmiana i we wspaniałym nastroju. Chcę móc powiedzieć, że poszło mi znakomicie i jestem z siebie dumna. Chcę napisać wszystko, być na to przygotowana choćby nie wiem co. Zrobię co tylko w mojej mocy, choćbym miała siedzieć i płakać po nocach. Cel jest warty poświęceń. Spełnię marzenia, udowodnię sobie, że nie jest ze mną tak źle i stać mnie na wiele, udowodnię rodzicom, że było warto.

Dzień dobry, mam okulary! ♥